I don't want a broken heart

Konu: Geri: I don't want a broken heart Ptsi Mayıs 13, 2013 6:56 am

Ocean çevresindeki insanların nefret dolu bakışlarına alışık değildi hiç. Kendi binası dahil olmak üzere bir çok kız düşman kazanmıştı birkaç hafta da genç kız. Jacques ile çıktıklarını bir anda büyün okul öğrenmişti. Yani yalandan çıktıklarını, tabii bunu kimse bilmiyordu. Gianna önceleri şüpheleniyordu ancak artık o şüphesinden ve başlarda ki hırsından eser kalmamış gibiydi.Herkes eski haline dönmüştü, Gianna her zaman ki gibi etrafına laf atmaya insanlarla uğraşmaya devam ediyordu, Stephan okulda ki kızları beceriyor, Svetlana kendi halinde dolanıyor, Giovanni kız kardeşini dizginlemeye çalışıyordu. Her şey gayet olağandı. Stephan ile hâlâ yakın arkadaşlardı. İlk zamanlarda bu yalan oldukça ağır geliyordu Ocean’a, özellikle Jacques’in seviştiklerini söylemiş olması biraz zor olmuştu tabii Ocean için. Bütün okul öğrenmişti. Genç adamın tek şartıydı zaten bu yapmasalar bile yaptıklarını söyleyecekti, Ocean’ın kabul etmekten başka şansı yoktu. Gianna’yı biraz olsun dizginleyen de bu olmuştu zaten. Ocean’ın artık bakire olmadığını öğrenmesi Jacques’i gerçekten sevdiğini düşünmesini sağlamıştı. Bunu yanı sıra Jacques rolüne çok alışmış gibiydi. Bazen genç kız sadece onu sinir etmek için böyle davrandığını düşünüyordu. Sürekli kızı öpüyor, elleri kızın vücudunun her yerinde dolanıyordu! Ve daha önce hiçbir erkek ona böyle dokunmamıştı. Bu kızı hem heyecanlandırıyor hem de sinir ediyordu. Zaman geçtikçe kızların Jacques’e neden hayran olduğunu anlıyordu. O gerçekten harika biriydi, her açıdan. Bazen rüyalarında genç adamla birlikte olduğunu görüyordu, bu Ocean’ı çok utandırıyordu. Bazen gerçek olabileceğini düşünüyor ardından kendisine kızıyor ve Stephan’ı sevdiğini hatırlatıyordu kendisine. Jacques’e karşı hiçbir şey hissetmiyordu. Hissedemezdi zaten. Adamın ağına düşemezdi. Her ne kadar yakışıklı, zeki, nazik, esprili olsa da aynı zamanda Ocean’ı dinlese de ve adamla güzel zaman geçirse de yinede mümkün değildi.

Kalbinde ve aklında sadece ve sadece Stephan vardı. Her ne kadar artık öyle olmasa da sadece buna inanmak istiordu. Jacques’in dediğine gelmek istemiyordu. Ama her şey apaçık ortasaydı. Stephan’ı gördüğünde heyecanlanmıyordu. Ya da onu bir kızla gördüğünde adamı kıskanmıyor ya da üzülmüyordu. Kıza yanlışlıkla ya da bilerek dokunduğunda önceleri hissettiği heyecandan mutluluktan eser yoktu. Tıpkı Sptehan’ın kendisine beslediği gibi arkadaşça bir sevgi besliyordu Ocean’da artık Stephan’a karşı. Lakin bunu kabul etmek genç kız için o kadar kolay değildi; çünkü kabul ettiğinde içindeki sevgi, tutku ve kıskaçlık gibi duyguların asıl sahibi ortaya çıkacak ve bunu kabul etmiş olacaktı. Bu Ocean için büyük bir facia olurdu. Sürekli karşılık alamayacağı kişilere aşık olmak fazlasıyla kötüydü zaten. Stephan için bile ümidi vardı ancak Jacques imkansızdı. İçinde en ufak bir ümit kırıntısı dahi yoktu. Çünkü Jacques Ocean’ı asla sevmezdi. Sevemezdi işte, öyle erkekler daha seksi ya da daha güzel kızlara tutulurdu. Ocean pekte bu kriterlere uygun olduğunu düşünmüyordu.Elinde ki kitapları sıkıca kavrayıp konuşulanları duymamaya çalışarak bahçeye doğru yürüdü Ocean. Maalesef pekte mümkün değildi konuşulanları duymamak ama umursamamaya çalışıyordu. Jacques ile bu anlaşmayı yaparak herkese harika bir dedikoduyu altın tepkide sunmuştu. Kutsal bakire Ocean, yakışıklı ve çapkın Jacques ile sevgili ve artık bakire değil! Konuşulacak daha iyi bir dedikodu var olana kadar bu mesele konuşulmaya devam edecekti. Bahçeye çıktığında derin bir nefes aldı ciğerlerine temiz hava dolarken biraz olsun rahatlamış hissetti. Etraf çim kokuyordu, Ocean bu kokuya bayılıyordu ve her zaman kızı rahatlatıyordu. Evlerinin büyük bahçesinde büyük babasıyla bitkilerle uğraştığı zamanları hatırlatıyordu bu koku kıza. Genç kızın gözleri sevgilisini(!) aradı. Az ötede arkadaşlarıyla durmuş sohbet ediyor ve gülüyordu. Yanına gidip gitmemek arasında kalmıştı ki genç adamın kendisine doğru yürüdüğünü fark etti. Yüzünde insanın kalp atışlarının hızlanmasına neden olan bir gülümsemeyle yanına doğru yürüyen adamla yalandan da olsa çıktığına hâlâ inanamıyordu.

Birlikte göle doğru yürümeye başladıklarında siyah deri kaplı, yaprakları hafif sararmış defterinin arasında ki notu çıkarıp genç adama doğru uzattı. Notta ‘Jacques’den uzak dur SÜRTÜK!’ yazıyordu aldığı ilk not değildi ancak bir Gryffindorlu’dan gelen ilk nottu bu. “Notu aldığım sırada Gianna’da yanımdaydı. Kızı yakasından tutup duvara yapıştırdı ve Jacean ikilisinden uzak dur dedi. Jacaen biz oluyoruz.”Evet, birlikte takma isimleri bile vardı. Bu ismi Gianna ve Svetlana bulmuştu. Neredeyse üç saatlerini harcamışlardı hem de bunun için şaka gibiydi. Garip bir şekilde ikisi de çok heyecanlıydı. Gianna son bir haftadır, Jacques ile birlikte olduklarını öğrendiği zamandan itibaren, Oldukça mutlu ve Ocean adına çok heyecanlıydı. Tonlarca soru sormuşlardı kıza. ‘yatakta nasıldı?’, ‘Sana sert mi davrandı?’ ‘Nazik miydi?’, ‘Bahsettikleri kadar büyük müydü?’ Bu soruları Jacques’e anlattığında adamın attığı kahkaha hâlâ kulaklarındaydı ve ardından ‘Büyüklüğü hakkında ne dedin?’ diye sormuştu. Tam Jacques’den beklenen bir soruydu. “Sanırım artık kız bir tehlike teşkil etmeyecek.” Gianna’nın söylediklerinin yalnızca ufak bir kısmını söylemişyi Jacques’e. Kızı bir güzel tehdit etmişti Gianna. Kız değil bir daha not yazmak Ocean, kızın kendisi ile aynı koridordan yürüyeceğini bile sanmıyordu. “En azından hayranlarının bir tanesinden kurtuldum, geriye yüzlercesi mi kaldı?”

Konu: Geri: I don't want a broken heart Salı Mayıs 14, 2013 7:33 am

en yakın arkadaşının

"Bil bakalım kim geliyor Jac?"

"Seninki."

"Sadece yeni tatlar denemek istediğini düşünmüştüm en başta.

"Yanılmışım. Ondan hoşlanıyorsun."

"Kapa çeneni Bartolomej,"

“Notu aldığım sırada Gianna’da yanımdaydı. Kızı yakasından tutup duvara yapıştırdı ve Jacean ikilisinden uzak dur dedi. Jacaen biz oluyoruz.”

“Sanırım artık kız bir tehlike teşkil etmeyecek.”

“En azından hayranlarının bir tanesinden kurtuldum, geriye yüzlercesi mi kaldı?”

"Seni koruması için Gianna'ya ihtiyacın yok, Ocean. Kimse sana dokunamayacak. Seni koruyacağım, bunu biliyorsun."

"Eğer haklamam gereken erkekler varsa bana isimlerini vermelisin. Biz erkekler kızların aksine doğrudan asılmayı tercih ederiz. Ve ben benim kızıma kimsenin bakmasına izin vermem."

"Sana bir sürprizim var. Öncesinde bir öpücük verirsen."

"Kardeşlerime hediye alıyordum ve bu kolyenin senin boynunda olması gerektiğini düşündüm.

"Hadi, saçlarını kaldır, nasıl harika bir tercih yaptığımı görmek istiyorum."

"Küçük bir şey Ocean, suratını asmana gerek yok. Bir teşekkür yeterli olur. Tabii eğer..."

Konu: Geri: I don't want a broken heart Çarş. Mayıs 15, 2013 5:38 am

Adamın güçlü kolu omzunu sardığında kendisini inanılmaz derecede güvende hissetmişti. Garip bir şekilde genç adamla birlikteyken hiçbir şey Ocean’ı korkutmuyordu çünkü onun yanındayken kimsenin kendisine zarar veremeyeceğini düşünüyordu. "Seni koruması için Gianna'ya ihtiyacın yok, Ocean. Kimse sana dokunamayacak. Seni koruyacağım, bunu biliyorsun." Evet, genç kız bunu biliyordu. Jacques’e bu konuda çok güveniyordu ancak bir kızdan onu nasıl koruyabilirdi bunu bilmiyordu, bildiği şey ise dediği şeyi yapacağıydı. Ancak Gianna’nın koruması da devam edebilirdi. "Eğer haklamam gereken erkekler varsa bana isimlerini vermelisin. Biz erkekler kızların aksine doğrudan asılmayı tercih ederiz. Ve ben benim kızıma kimsenin bakmasına izin vermem." ‘kızıma’ mı demişti Jacques? Bu adamın genç kızı iyice sahiplendiğini gösterirdi en azından Ocean bir anlığına öyle düşündü ve ardından aptalca ümitlere kapılmamasını kendisine tembihledi. Tanrı aşkına kim Ocean’a asılırdı ki? Kız güzel evet, ancak erkeklerin hoşlandığı bir tip değildi anlaşılan bu zaman kadar hiç sevgilisi olmamasına bakılırsa. Pekala, bu mesela kızın umurunda değildi, hiçbir zaman olmamıştı. Erkeklerin ilgisini çekmek Ocean’ın isteyeceği bir şey değildi zaten. O sadece tek bir erkeğin ilgisini çekmek istemişti ancak bunu başaramamıştı. Hayatında ilk defa bir konu da yenilgiye uğramış biri için bunu kabullenmek pek zordu ancak elden gelen bir şey yoktu. Stephan hiçbir zaman Ocean’a o gözle bakmamıştı ve bakmayacaktı. Artık bir önemi de yoktu bunun Ocean’ın gözünde. ""Sana bir sürprizim var. Öncesinde bir öpücük verirsen." Ocean adamın bu sözlerine karşılık güldü ve dil çıkardı. Bunun mümkün olmadığını Jacques’de biliyordu, sadece kıza takılmak için bu sözleri söylediğini biliyordu Ocean. Hem neden Ocean’ın neden kendisini öpmesini isteyecekti ki Ocean? Okulda ki istediği her kızın kendisini öpmesini ya da daha farklı şeyler yapmasını sağlayabilirdi, bu konularda tecrübeli kızların. Daha önce hiçbir erkeği öpmemiş, yeni yeni doğru düzgün öpüşebilen bir kızın öpücüğünü kim isterdi? Tanrı aşkına elbette kimse, özellikle Jacques.Genç adamın sürprizinin ne olduğunu çok merak ediyordu. Aklında bu konuyla ilgili hiçbir şey yoktu. "Kardeşlerime hediye alıyordum ve bu kolyenin senin boynunda olması gerektiğini düşündüm."Jacques’in elinde ucunda melek şekli olan bir kolye vardı, orijinal ve güzel bir şeydi. Babasından başka kimse Ocean’a bu tarz hediyeler almamıştı. "Hadi, saçlarını kaldır, nasıl harika bir tercih yaptığımı görmek istiyorum."" Ocean saçlarını kaldırdı ve genç adamın kolyeyi boynuna takmasını bekledi. Jacques’in dudaklarını boynunda hissettiğinde kalp atışlarının haddinden fazla hızlandığını fark etti. Saçlarını indirdikten sonra kısa bir süre hiçbir şey söylemeden durdu. "Küçük bir şey Ocean, suratını asmana gerek yok. Bir teşekkür yeterli olur. Tabii eğer..." Ocean suratını astığının farkında değildi. Nasıl bir tepki vermesi gerektiğini bilmiyordu. Bu hediye kızı özel mi hissettirmeliydi? Yoksa oldukça sıradan bir şey miydi bu Jacques için? Takıldığı kızlara hediyeler aldığını biliyordu, kızları daha önce konuşurken duymuştu. Genç adam için bir anlamı yoktu ama Ocean gibi bir kız için önemli bir şey sayılırdı bu. Tabii eğer gerçek sevgilisinden böyle bir hediye alsaydı. Bu hediye kendisini özel değil de basit hissetmesine neden olmuştu, Jacques’in ağına takılan diğer kızlardan bir farkının olmadığını düşünmesine sebebiyet vermişti.

“Ben…” nezaketen teşekkür etmesi gerekiyordu. Susması oldukça kaba bir davranıştı, şayet büyükannesi burada olsaydı ve Ocean’ın bu halini görseydi kızı bir güzel azarlardı. Bu tarz olaylara çok önem verirdi çünkü. Kolyenin ucundaki melek şeklini başparmağı ile işaret parmağı arasına alarak görebileceği bir şekilde hafifçe kaldırdı. “Teşekkür ederim, çok naziksin.” Dedi genç kız ve parmak uçlarında yükselip adamın yanağına ufak bir öpücük bıraktı. Öpücüğünün ardından adamın attığı kahkaha kızın gözlerini devirmesine neden oldu. Ne yani? Ne bekliyordu ki? Adamın koluna hafifçe vurdu ve elinde olmadan gülerek “Kes lütfen gülmeyi.” Dedi Ocean. Güneş batmaya başlamış, gökyüzü maviden turuncunun tonlarına dönerken etrafta neredeyse hiç kimse kalmamıştı. Başta yalnız kaldıkları zaman tedirgin oluyordu, Jacques’in bir şey yapacağından değil ama üzerinde ki rahatsızlığı atamıyordu. Ancak zamanla bu tedirginlikten pekte eser kalmamıştı. Stephan’ın yanında her zaman huzursuzdu ve utanıyordu. Jacques ile birlikteyken kendisi olabiliyordu, onunla muhabbet ediyor, gülebiliyordu. “Büyük annem ve büyük babam yaklaşık kırk senedir evliler ve hâlâ birbirlerine aşkla bakıyorlar.” Ocean ikisine de büyük bir hayranlık besliyordu ancak birbirlerine duydukları aşka duyduğu saygı ve hayranlık ölçülemezdi. Bu harika bir şeydi. Annesi ve babası o daha çok küçükken ayrılmıştı büyük annesinin anlattığına göre ayrılmadan önce sürekli kavga ederlermiş, Ocean doğduğunda bunun biraz dineceğini düşünmüşler ama hiçte öyle olmamış. Sonunda da boşanmışlardı zaten. Anne ve babası kadar şanssız olmayacağını umuyordu. Bir gün onu gerçekten çok seven biriyle evlenmeyi istiyordu. “Umarım bir gün bana da öyle bakan birisiyle karşılaşabilirim.” Bunu her şeyden çok istiyordu. Etrafında birbirini gerçekten seven kişi sayısı oldukça azdı. Kitaplarda okuduğu o destansı aşktan eser yoktu burada. Herkesin tek istediği şey cinsellik olmuştu. Ocean’ın hayalini kurduğu aşk artık sadece kitaplarda ve muggle yapımı filmlerde kalmıştı. “Sen istediğin her kızı rahatlıkla elde edebilirsin,” genç kız yemyeşil çimenlere oturdu ve yanına oturan adama döndü. “Hogwarts’ta sana hayır diyecek tek bir kızın bile olduğunu sanmıyorum.” Kesinlikle yoktu da zaten. Kızlar Jacques için deliye dönüyordu. Yakışıklıydı, köklü bir isme sahipti, varlıklıydı, safkan bir büyücüydü. Bunlar kızların erkek arkadaşlarında olmalarını istedikleri özellikti. Jacques bütün bunlara sahipti. Ocean’ın istediği şeyler tam olarak bunlar değildi, iyi bir soyada, paraya genç kız sahipti zaten. O sadece aşık bir erkek istiyordu, istediği şey sadece buydu. Bundan daha çok istediği şey ise o kişinin karşısında ki adam olmasıydı.

Konu: Geri: I don't want a broken heart Perş. Mayıs 16, 2013 1:21 am

Güneş son demlerini yaşıyorken gökyüzünde, bahçedeki insanların birer birer içeri çekilmeye başladığını gözden kaçırmadı genç adam. Gece ya da gündüz, Jacques için bir şeyi değiştirmezdi. İşin aslı, o geceleri daha çok severdi. Gürültü içerisindeki aydınlıkta insanlarda olmaktansa, geceleri kendi ışığını yaratırdı. Ocean'ın akşamları sevip sevmediğini dahi bilmiyordu. Belki kız içeri kaçmak için bahane arıyor, bu yüzden düşünüyordu. "Ben..." Tek kaşını kaldırdı genç adam istemsizce. Hediyenin kıza nasıl hissettirdiğini anlamaya çalışıyordu. Bunu arada sırada yapardı ancak Ocean'a onu tavlamak için yapmamıştı. Kız böyle olmadığını biliyordu, değil mi? "Teşekkür ederim, çok naziksin.” Narin kız parmak uçlarına yükseldiğinde bir an için şaşırdı Jacques. Bu yükselişi biliyordu... Tanrım. Ocean onu öpecekti. İşte bu büyük bir başarı diye içinden geçiriyordu ki, kızın yanağına küçük bir buse kondurmasıyla attığı kahkahaya engel olamadı. Omuzları geriye doğru sallandığında, başka bir şey beklemenin yanlış olduğunu hatırlattı kendisine. Ocean'dan bahsediyordu, bir hediye için onunla yatmasını kimse bekleyemezdi. Tamam, belki dudaktan bir öpücük hoş olabilirdi ama... Gel gelelim, Jacques bunları düşünmemeliydi. Aklına bu kadar düşüncenin nereden geldiğini bile bilmiyordu. "Kes lütfen gülmeyi." Ocean delikanlının kolunu hafifçe itelediğinde son bir kahkaha daha atan genç adam ciddi olmaya çabalayarak derin bir nefes aldı. Gülmemek istiyordu, ah, gerçekten istiyordu bunu! İçerisinden üçe kadar saydı ve dürtülerine engel olmayı başardı. Onu korkutup kaçırmak istemiyordu, hele ki bahçenin ortasında git gide yalnız kalırlarken. “Büyük annem ve büyük babam yaklaşık kırk senedir evliler ve hâlâ birbirlerine aşkla bakıyorlar.” Aşk. Konu nasıl oldu da aşka gelmişti? Kızlar. İç sesi genç adamı aydınlattığında, kızlarla gereğinden fazla vakit geçirmiş olarak kızları üçe ayırabilirdi Jacques. Sürtükler, ki ikizi Vera bu gruba giriyordu bir zamanlar. Pek çok yakın kız arkadaşının da girdiği gibi. Uzaktan kötü görünüyor olabilirdi, evet ama Jacques'in favori bu kısımdı kesinlikle. Diğer insanlardan beklentileri olmazdı, onları hoş tuttukları sürece. Eh, Jacques bu kısımın erkek versiyonuydu. Elbette favori olacaktılar. İkinci grup ise hayalindeki aşkı düşleyip, sürtüklük edenler. Biraz hayal ürünü, değil mi? Bu grup yatakta sızlayan gruptu hep. Size hoş vakit geçirtirler ama siz giderken sanki en önemli şeylerini kaybetmiş gibi ağlarlardı. Ve ertesi gün başkasına aşık olurlardı. Jacques sevmezdi bu grubu. Ve son olarak... Ocean'ı da içine alan grup. Gerçek aşkı umutsuzca bekleyenler. O kadar az kişi kalmışlardı ki, Jacques bu grupla neredeyse hiç zaman geçirmemişti. Krystelle'ın dediği gibi, Ocean onun bilmediği sulardı. Genç adam her denize açılmış olabilirdi ama bu okyanus, onun sahasının dışındaydı. Ve kendisini tamamen toy bir dalgıç gibi hissediyordu adam.

“Umarım bir gün bana da öyle bakan birisiyle karşılaşabilirim.” Bunun zor olmayacağını biliyordu Jacques. Ocean normal bir erkeğin bütün beklentilerine sahipti. Yatakta nasıl olduğunu kimse bilmese de, genç adam emindi ki Ocean geceleri de harikalar yaratabilirdi. Onu mutlu edecek erkek tipini düşündü. Onu elinden tutup gezdirecek, onunla ilgilenecek biri. Onu sevmeliydi kuşkusuzca. Onu korumalıydı diğer herkesten. Ona dünyanın en güzel varlığı olduğunu hissettirmeliydi. Kim kıza bunu yapabilirdi ki? Stephan'ı geçirdi aklından. Hani şu kızın delice sevdiğini iddia ettiği Stephan. Hayır genç adam kıza bunların hiçbirini veremezdi. Yakışıklı bir sevgili olurdu ancak Svetlana ile yaşadıkları düşünülürse, onu Ocean'ın istediği şekilde mutlu edemezdi. Belki de bunu kimse yapamazdı. Eğer birisi onu üzerse, Jacques onu parçalamaktan asla çekinmezdi. “Sen istediğin her kızı rahatlıkla elde edebilirsin,” derken kızın sesi dertleşir gibi çıkmıştı. Çimlere oturduğunda onun gitmeye niyeti olmadığını anlayan Jacques, memnuniyetle onun yanına çömeldi. Bu cümleyi defalarca duymuştu. Kendisi de hep böyle düşünmüştü zaten. Onun piç yaratılışının özü de buydu işte. Her şeyi elde edebileceğini düşünmesi. Genç adam zorlanmayı severdi. Bir şeyi rahatlıkla elde edebileceğini anladığında hevesi kaçardı. Bu yüzdendir ki, bir kızla uzun süreli takılamazdı. Çünkü o onun olmuştu zaten. Ne değeri kalırdı ki? “Hogwarts’ta sana hayır diyecek tek bir kızın bile olduğunu sanmıyorum.” Ellerini geriye attı ve başını yukarı kaldırdı Jacques. Peki bu ne ifade ediyordu ona?

"Ahh, ben birisini tanıyorum aslında." Sözcükler ağzından döküldüğünde istemsizce alnını kırıştırdı. İki saniye önce kendisi bile farkında değildi ama şimdi... Tanrı aşkına! Cevap tam yanı başında duruyordu. Ona hayır diyebilecek tek insan, Ocean'dı. Belki birkaç kişi daha bulabilirdi ama en yakını oradaydı işte. Genç adam biliyordu ki kızı burada durduk yere öpecek olsa, Ocean onu orada bırakıp giderdi. Başını kıza çevirdiğinde onun meraklı bakışlarını fark etti ve bu adamı gülümsetti. Bu kız gerçekten de kendisinin hiç farkında değildi, değil mi? Hafifçe başını sola doğru bükerek gözlerini kıstı. "Sen de yakından tanıyorsun." Kızın birdenbire bu konuya odaklandığını anladığında onun kızları düşündüğünü fark etti. Birkaç isim döküldü dudaklarından ve Gianna'yı duyduğu an kahkahasına engel olamadı. Hayır, Gianna de Laurentis adamın hiç ilgisini çekmiyordu. Sivri dilli, hoş biriydi ancak Jacques ve o adamın sınırlarını bile aşardı. Gianna bir bela demekti, Jacques belalı kızlardan yeterince çekmişti. "Merlin adına Ocean, muhteşem tahminlerini bir kenara bırakmalısın. Bana hayır diyebilen tek kız kim biliyor musun?" Kıza doğru suratını yaklaştırdı. Onun sıcak nefeslerini hissedebiliyorken, nazikçe eliyle kızın boynunu kavradı. Biraz daha yaklaştırdı suratını ona doğru. Burunları birbirlerine değdiğinde kız geri kaçmadı ancak bakışlarından kırmızı alarma geçtiği belli oluyordu. Okuldaki her kızı öpebilirdi ama o, Ocean'ı öpmek istiyordu o an. Bunu yapamazdı oysa. Yaptığı an olacakları bildiği için gülümseyerek geri çekildi onu öpmeden. "Sensin." Dudakları hasretle kızın dudaklarına dokunmak için yanıp tutuşsa da bunu yapmadı. Derin bir nefes alarak güneşin son görüntüsüne dikti gözlerini. Teknik olarak reddedilmemişti, bunu egosu da kaldıramazdı zaten. "Bir gün hak ettiğin gibi birini bulacaksın. Ve ben de..." küçük bir gülümseme yayıldı suratına. "Seninle bunun için dalga geçeceğim." Bir süre düşündükten sonra bir kahkaha attı. Sonrasında ise gülümsemesi soldu. Aklında yeniden aynı soru belirmişti. Kim olabilirdi ki, Ocean'ı hak edecek biri? Gerçekten... Öyle biri var mıydı?

Konu: Geri: I don't want a broken heart Perş. Mayıs 16, 2013 5:56 am

Adamın vereceği cevabı merak ederken bir kez daha düşündü, okulda Jacques’i reddedecek bir kız dahi gelmedi o an aklına. "Ahh, ben birisini tanıyorum aslında.” Genç adamın söylediği söz Ocean’ı şaşırtmıştı. Gerçekten öyle biri var mıydı Hogwarts’ta? Ocean’a göre kesinlikle yoktu ama Jacques öyle düşünmüyordu anlaşılan. Onun böyle düşünmesine neden olacak kızın kim olduğunu çok merak etti. "Sen yakından tanıyorsun.” Son söylediği şey kızın daha da şaşırmasına neden olmuştu. Yakından tanıdığı biriydi hem de. Tanıdığı kişileri aklından geçirdi kız ve tahminlerde bulunmaya başladı ama Jacques’in söylediğine göre hiç biri değildi. O an aklına bir isim daha geldi. Herkesin duygusuz sürtük olarak adlandırdığı insan, duygusuz kısmı doğruydu ancak sürtüklük kısmı tartışılırdı neye göre söylendiğine bağlıydı bu sözün. Gianna’nın adını söylediğinde Jacques’in attığı kahkahadan anladığı kadarıyla en sağlam olan tahmini bile genç adamın aklında ki isimle alakası yoktu. Biran için Jacques’in ve Gianna’nın birlikte olduğunu düşündü. Böyle bir şeyin olmasına imkan yoktu ama düşüncesi bile kızı kıskandırmaya yetiyordu. Gianna’yla nasıl başa çıkabilirdi en ufak bir fikri dahi yoktu ama ne Jacques Gianna’yla çıkmak isterdi ne de Gianna Jacques ile. Gianna iyi biri sayılırdı ama fazlasıyla sinir bozucu bir sevgili olurdu büyük ihtimalle. İlişkide dominant karakter olmayı isterdi. Genelde erkeklerinde istediği bir şey değildi bu."Merlin adına Ocean, muhteşem tahminlerini bir kenara bırakmalısın. Bana hayır diyebilen tek kız kim biliyor musun?” Hayır, kesinlikle bilmiyordu! Ve çok merak ediyordu. Genç adamın yüzü yüzüne yaklaştığında hızlanan kalp atışları Jacques’in elini boynunda hissetmesiyle inanılmaz bir hız aldı. Kalp atışları kulağında yankılanıyordu adeta, güm güm! Jacques’in onu öpeceğini düşünmüştü. Ama adam gülümseyerek geri çekildi. Eğer Jacques o an da onu öpmüş olsaydı kız ne tepki verirdi bilmiyordu. Kaçıp gider miydi? Yoksa genç adama karşılık verir miydi? Vücudunun her bir noktası adamın dokunuşlarını, öpücükleri hissetmek için yanıp tutuşsa da Ocean adam karşılık vermezdi. Çünkü yanlış anlayabilirdi, Ah hayır aslında tamamen doğru anlamış olurdu. Ve Ocean o an da yerin dibine geçerdi.

"Sensin.” Bir sürü tahminde bulunmuştu bu konu hakkında ama kendisi aklına gelmemişti. Her ne kadar Jacques’e ait olmak istese de elbette adamla birlikte olmazdı, olamazdı. Çünkü Jacques’e güvenemezdi, sevgisinden emin olamazdı. Ocean gerçekten onu sevebilecek birini istiyordu. Jacques’den ayrı olduğu her an aklında tek bir soru olacaktı, ‘Acaba şuan kiminle?’ Sadık bir sevgili olacağını hiç sanmıyordu. Ne var ki Ocean’da böyle adamlara aşık oluyordu. Sanki Tanrı onunla bu konuda dalga geçiyordu, ya da ona aslında aşk diye bir şeyin olmadığını öğretmeye çalışıyordu. İkisinin de doğru olmadığını biliyordu, Tanrı onunla dalga geçmiyordu ve aşk vardı. Kendi gözleriyle görmüş buna tanık olmuştu. Kimse aksini kanıtlayamaz, Ocean’ı inandıramazdı buna. "Bir gün hak ettiğin birini bulacaksın. Ve bende… Seninle bunun için dalga geçeceğim.” Aslında kızın istediği şey tam olarak hak ettiği birini bulmak değildi. O Jacques’i istiyordu her ne kadar aklı aksini iddia etse de. Gerçek buydu, apaçık ortadaydı. Jacques’in sevgisini istiyordu, aşkla bakmasını, tutkuyla tenine dokunmasını, sevgi dolu sözler fısıldamasını kulağına. Tıpkı rüyalarında olduğu gibi, sadece rüyalarında sınırlı kalacaktı belki de bunlar. “Elbette, nasıl aklıma gelmedi.” Jacques’i reddetmezdi, reddedemezdi. Tabii buna hangi açıdan bakıldığıyla alakalıydı. Eğer kıza sevgisini verecek olsa bir saniye düşünmeden onun olurdu ancak herkes biliyordu ki Jacques pekte böyle biri değildi. Bir kızla ilgileniyorsa sadece onu yatağa atmak içindi ki böyle bir durumda Ocean elbette onu reddederdi. “Tanrım sen ve ben düşünsene kesinlikle mümkün değil.” Dedi Ocean gülerek. Dudakları arasından çıkan sözcükler böyleydi ancak kalbi tam tersini haykırıyordu. Harika bir ikili olmazlardı belki de gerçekten, fark düşünüyorlardı ilişkiler konusunda. Karşılarındaki insanlardan farklı beklentileri vardı ancak bunların hiç birinin bir önemi yoktu. Ocean her şeye rağmen savaşırdı aşkı ve ilişkisi için, yeterli karşı tarafta tarafından bir adım atılmış olsun. Ocean bir adıma karşılık on adım atabilirdi. Karşısındaki kişiden karşılık aldığı sürece her şeyin üstesinden gelebilirdi. Eliyle boynundaki kolyeyle oynadı. Çok güzeldi gerçekten az evvelki düşüncelerinin yersiz olduğunu anladı. Jacques bu kolyeyi kızı tavlamak için almamıştı elbette. Ocean böyle oyunlara kanmazdı zaten. Bu kolye hayatında en değer verdiği şey oluvermişti birden.

Bahar tatili yaklaşmaya başlamıştı, yakında evine dönecekti ve döndüğü zaman büyük annesi kolyeyle ilgili kesinlikle bir ton soru soracaktı. Hiçbir şey kadının gözünden kaçmazdı. Ocean’ın en ufak bir hareketinden ne hissettiğini ne düşündüğünü anlardı çoğu zaman bu kızı korkuturdu kimse onu büyük annesi kadar iyi tanımıyordu. Kesinlikle Ocean’da ki farklılığı anlayacaktı. Aslında bu konu hakkında biriyle konuşmak iyi olurdu kız içinde. Belki ona akıl verirdi, bir erkeği nasıl etkileyebileceği hakkında bazı şeyler anlatabilirdi. Büyük annesinin anlattığına göre büyük babası gençliğinde çok çapkınmış, tıpkı Jacques gibi. Yani kadın böyle bir konuda tecrübeliydi, Ocean’a da nasıl davranması gerektiğini öğretebilirdi. Bahar tatili sırasında da görüşeceklerini umuyordu genç kız. Hatta onu evine davet edebilirdi. Yani sadece birlikte vakit geçirmek için, ama genç adam farklı şekilde anlayabilirdi bunu. Bu yüzden eve davet etmenin pekte doğru bir hareket olmayacağını düşündü. Belki Jacques Ocean’a mektup yazabilirdi. Görüşmeseler bile onun yazdığı bir mektubu okumayı çok isterdi. Büyük ihtimalle tatili yatakta geçirecekti adam bu yalan yüzünden cinsel hayatına ara verdiğini biliyordu ki Jacques gibi bir erkek için zor bir durum olmalıydı. Bu durumda görüşmeleri pek mümkün değildi ama yazabilirdi en azından birkaç satır bir şey dahi olsa yeterdi. Elini genç adamın elinin üzerine koydu. “Kolye için tekrar teşekkür ederim, bu güne kadar aldığım en güzel hediye kesinlikle.” Belki onlarca hatta yüzlerce kolyesi vardı. Babası sürekli Ocean’a bu tarz pahalı hediyeler yolluyordu ama hiç biri boynunda ki kolye kadar değerli değildi Ocean için. “Benim için anlamı gerçekten çok büyük.” Genç adama gülümsedi ve başını omzuna yaslayarak zamanın Jacques’le ne kadar çabuk geçtiğini düşündü.

Konu: Geri: I don't want a broken heart Cuma Mayıs 17, 2013 5:50 am

"Elbette, nasıl aklıma gelmedi.”

“Tanrım sen ve ben düşünsene kesinlikle mümkün değil.”

"Kolye için tekrar teşekkür ederim, bu güne kadar aldığım en güzel hediye kesinlikle.”

“Benim için anlamı gerçekten çok büyük.”

"Senin için her şeyin anlamı çok büyük, değil mi?"

"Söyle bana Ocean.. Seni benden başka öpen birisi oldu mu?"

"Bana güvenmeni istiyorum. Seni incitmeyeceğim. Asla."

"Asla,"

"İlk öpücüğün için üzgünüm." Ve yeniden onun dudaklarına baktı. Sonsuza kadar öpebileceği o dudaklarına.

» Broken
» Broken Pieces
» Broken-Hearted Girl can be very Dangerous.