4.Sınıflar - 1.Ders

Yeni uyanmıştı. Saate baktı ve birden yatağından fırladı. Saat 10.30 olmuştu. Tam yarım saat sonra ilk ders başlayacaktı. Lanet olsun ilk ders KSKS'ydi ve profesörleri Anna Lizzie Malfoy'du. Hızla yatağından kalktı. Yatağı darmadağın olmuştu. Hemen cübbesini giydi. Son sürat çantasını hazırladı. Asasının bakım setini de koydu çantasına ki ufak bir vakit bulduğundan asasına bakım yapabilsin diye. Asasını aldı eline. Yatağının dağınık kalmasından hiç hoşlanmazdı ve "Derletopla" dedi. Yatağını da toparlamıştı. Şimdi derse hazırdı. Hemen aşağı indi. Ortak salonda biraz kurabiye gördü hemen onları ağzına attı ve hızla portreden geçerek dışarı çıktı. Koşa koşa aşağı inmeye başladı. O kadar ki, hiçbir zaman kullanmadığı normal merdivenleri kullanıyordu. Değişen merdivenleri kullanmaya zamanı olmadığına kanaat getirmişti. Nihayet 1. kata inebildi. Hemen sınıfa doğru koştu. Tam zamanında gelmişti. Profesör Malfoy'un dersine geç kalmak, geri kalan hayatında yapmak isteyeceği son şey olurdu heralde...

Blizzard sırasında yerini almıştı. Nihayet 3 aydır beklediği gün gelmişti. Hogwarts'taki, evindeki ilk dersiydi bugün. Her ne kadar onları görmekten mutluluk duyduğunu söylese de, somurtmaktan yüzüne yer etmiş bu ifadesiyle, Profesör Malfoy bile onun keyfini kaçıramazdı. Blizzard ortalarda bir yerlere oturmuştu. Ne önlere oturup profesörle göz göze kalmak istiyordu ne de arkalara geçip ilk dersi kaçırmak. İkisi de olmaması gereken şeylerdi. Asasını çıkarttı ve sırasının üzerine koydu. Çantasından asasının bakım setini çıkartıp asasına hızlıca bir bakım yaptı.

Blizzard şimdi kuş tüyünü masasına koymuştu. Bir anda aklına Hogwarts'taki ilk dersi gelmişti. O gün Tılsım dersinde 'Wingardium Leviosa' büyüsünü öğrenmişti. Yine kuş tüyüyle ve yine aynı heyecanla. Hiçbir zaman ilk günkü heyecanını kaybetmiyordu. Hep bilgiye aç ve meraklıydı. Birkaç ufak deneme yaptıktan sonra nihayet tüyü oldukça yüksek olan tavana fırlatmayı başarmıştı. Denemelerine devam ediyordu. Profesörde sırayla sıraları gezip öğrencileri kontrol ediyordu. Gergindi Blizzard. Profesörün yanında yapamama korkusu vardı. Ama yine de bugün alacağı ceza bile onun keyfini kaçıramazdı. Yine de almaması onun için iyi olurdu ve tabii ki kendi binası için. Profesör Malfoy'un kinci birisi olduğunu düşünüyordu...

Profesör Malfoy, Blizzard'ın yanına gelmişti. Blizzard asasını kavradı. Bu kadını her gördüğünde içini bir ürperti kaplıyordu. Kesinlikle çok korkunç bir kadındı. Onunla arasında mesafeyi korumak için elinden geleni yapıyordu. Yanlış bir hareket yapmak istemezdi elbette. Çünkü Profesör Malfoy onu tavana fırlatırdı öyle bir durumda. Blizzard içinden, "Şimdi sakin olmayılım. Heyecanlanacak bir şey yok. Sonuçta bu 4. yılım ve artık olgunlaşmış olmalıyım." diye geçirdi. Ama nafile... Onun gibi iyimser bir insan bile Profesör Malfoy karşısında korkuya kapılıyordu.

Profesör Malfoy'un buz gibi bakışları. Tiz, kulak çınlatan bir sesi ve ifadesiz bir suratı vardı. En azından kendisine karşı sürekli somurtma ifadesini saymazsak. Blizzard eğer kötü bir büyücü olacak olsaydı. Karanlık tarafı seçseydi eğer, kesinlikle onun gibi olmak isterdi. Bunlar aklından çok kısa bir sürede geçti Blizzard'ın. Çünkü profesör tam tepesinde dikilmiş ona bakıyordu. Blizzard, asasını sıkıca tuttu ve "Ascendio" dedi kısık bir sesle. Tüy bir hayli yükseğe fırlamıştı. Blizzard sevindi ve üzerinden büyük bir yük kalktığını hissetti.

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 9/10
Betimleme; 7/10
Uzunluk; 10/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 8/10
Akıcılık ve İçerik; 8/10

Puanınız; 42!

Patrica sabah erken uyanmıştı ... İlk dersine daha vardı ama karnı açlıktan gurul guruldu elini yüzünü yıkamaya gitti... Aynada sarı dağınık saçlarına baktı ... Ama sadece bakmakla yetindi ...Üzerini giyinip yatakhaneden çıktı ... En iyi arkadaşları Ortak Salonda onu bekliyorlardı ilk ders için heyecanlıydılar ... Mike "Hadi kahvaltı yapalım... Sonrada biraz büyü satrancı oynar , derse gideriz ne dersiniz ?.." Ashley "Bana uyar ya sen Pat ?" Patrica "Bana da uyar hadi gidelim yoksa açlıktan bayılacağım ilk dersten Profesör Malfoy'u kızdırmasak iyi olur.! " dedi ve güldü ... Aşağı indiler. Karınlarını iyice doyurup büyü satrancı oynadılar... Ama bu sefer bir değişiklik yapıp Josh Tisdale ile oynadılar .Kazandılar çok neşelenmişlerdi . Derse girdiler ... Tam zamanında... Profesör Malfoy her zamanki gibi çok güzel görünüyordu parlıyordu ... Profesör Malfoy konuşmaya başladı "Bir kez daha bu sene sizleri burada görmekten mutluluk duyduğumu belirterek izninizle direk dersime başlamak istiyorum. Dört senenin ardından, birbirini tanımayan kalmamıştır heralde ha?

Büyümüz Ascendio. Ne işe yarayacağı belli, karşınızdaki -bir yaratık, canavar ya da bir büyücü olabilir- canlıyı yükseğe sıçratmanıza yarar. Eğer yetenekliyseniz, unutmayın KSKS'de şansa yer yok, o yükseklerde yere inme mücadelesi ederken siz kendinizi kurtatırsınız.

Klasik düzene geçmenizi istiyorum. İkişer sıra, sırasıyla yapılacak olan büyüler. Yapacağınızda zorlanmayacağınız bir büyü. Konuşmayı kesin ve başlayın! Bunu dedikten sonra öğrencilerin birinden bile çıt çıkmadı... İkişer guruba ayrıldılar ... Önlerinde bir tüy vardı beyaz büyük bir tüydü bu ... Patrica "Ascendio !.." dedi ve Tüy epey yükseğe fırladı hemde çok hızlı bir şekilde ... Patrica şaşırmıştı... Sınıfın yarısı yapabilmişti ... Bir kaç kişi hariç... Kim bilir belkide bu büyüyü değil başa bir büyüde çok iyilerdir ... İlk ders iyi geçmişti ... Zil çaldı herkes dışarı çıktı... Patrica koridorun köşesine geçti . Ashley geldiğinde kolundan tutup yanına çekti çünkü kalabalık arasında zor durumda kalmıştı ... Arkadan Mike'de geldi ... Beraber Büyük Salona doğru yol aldılar ve herkesin azında ilk dersler vardı ...

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 8/10
Betimleme; 7/10
Uzunluk; 8/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 6/10
Akıcılık ve İçerik; 8/10

Puanınız; 37!

Uykusuz geçen bir gün daha..Gece uyumadığı gibi gündüzleri de uyuyamıyordu. Sanki gözlerini belli bir tempoya alıştırmıştı ve şimdi bir dansta ritim kaçırırcasına tüm ahenk ve düzen bozulmuştu. Kafasında yersiz ağrılar oluşmaya başlamıştı. Gözleri uykusuzluktan kan çanaklarına dönmüştü adeta. Yanması ayrı bir dertti ve onları açık tutmak çok ayrı bir dert. Güneş ışıkları çoktan yeryüzü semalarına dokunmuştu. Şimdi olabildiğince halsiz ve yorgun hissediyordu kendini. Ama Karanlık Sanatlar dersi için hazırlanıp dersliğe gitmesi gerektiğini biliyordu. Kendine gelebilmek için kızlar tuvaletine gidip yüzünü yıkamayı düşündü. Bu onu açardı ancak oraya gitmek bile zor geliyordu artık. Gözünde büyüdükçe büyüyordu. Tuvalete gitmeyi tercih etmek yerine siyah çantasından çıkardığı ıslak mendille yüzünü silmeyi seçti. Uzandığı yataktan aniden kalkınca başına binlerce bludger çarpmışcasına ağrılar saplandı. Yatak başlığından destek aldı. Bu ağrılara derse geç kalma fırsatı vermeden üzerine Slytherin öğrenci cübbesini giydi. Saçlarını taradı ve basit bir şekilde topladıktan sonra çantasıyla beraber ders malzemelerini alarak dersliğe ilerledi.

Büyümüz Ascendio. Ne işe yarayacağı belli, karşınızdaki -bir yaratık, canavar ya da bir büyücü olabilir- canlıyı yükseğe sıçratmanıza yarar. Eğer yetenekliyseniz, unutmayın KSKS'de şansa yer yok, o yükseklerde yere inme mücadelesi ederken siz kendinizi kurtatırsınız.

Ne oldu ya da ne bitti? Hiç bir fikri yoktu. Bu uykusuzluk onu gerçekten garip duruma sokmuştu. Gelişi, sınıfa girişi sanki hiç olmamış gibiydi. Hatırlayamıyordu. Birden sınıfa ışınlanmış ve profesörü dinler gibi olmuştu. Gerçekten garipti bu. Uyumalıydı biraz buna gerçekten ihtiyacı olduğunu biliyordu. En azından bir yere gittiğinde ne zaman ya da nasıl gittiğini bilmek isteyeceğini düşündü. Yarım hafızalı biri olmak istemezdi tabi. Elleriyle gözlerini ovuşturdu. Soğuk elleri yüzüne değince şok etkisi yaratırcasına irkilmesine neden oldu. Bu ona iyi gelmişti. Şimdi ne zaman ve nasıl geldiğini düşünmek yerine Profesör Malfoy'un ne dediğine odaklanmalıydı. Profesör'ün söylediklerini anımsamaya çalıştı. Hatırlaması gereken kısımları hatırlamıştı. Biraz daha düşünmeye fırsat bırakmadan "Klasik düzene geçmenizi istiyorum. İkişer sıra, sırasıyla yapılacak olan büyüler. Yapacağınızda zorlanmayacağınız bir büyü. Konuşmayı kesin ve başlayın!" diye söylendi Profesör Malfoy. Bir kaç öğrenci büyüyü denediklerinde uçan tüyleri izleme fırsatı olmuştu ve nasıl yapacağı konusunda bir kaç küçük fikir oluşmuştu kafasında. Cübbenin cebinden asasını çıkarıp kavradığında önünde duran tüye doğru yöneltti. Böylesine basit bir şeyi yapmakta bile tereddüt eder olmuştu. Yutkunmakta zorlandı. Çevresindeki herkesin gözleri ondaymış gibi geliyordu. Hadi kızım yapabilirsin. Sadece küçük bir büyü.. "Ascendio!." kendinde o cesareti bulma iç güdüsüyle biraz fazla yüksek sesle söyledi büyülü sözleri. Neyse ki havaya fırlayan tüyü gördüğünden rahatlamıştı. Şimdi tek derdi uykusuzluğu kalmıştı ve onu da bu gece def etmeye karar vermişti.

______________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 8/10
Betimleme; 8/10
Uzunluk; 10/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 7/10
Akıcılık ve İçerik; 9/10

Puanınız; 42!

Belki de Hogwarts'daki ilk gecem olduğu için uyumakta epeyce zorlandım . Saat beşe kadar yatakta dönüp durdum yalnızca.. Uyumaya çalıştığım her kısa andaysa rüyamda Gloria'yı görmekten bıkmıştım. Bu işgenceye bir son vermeliydi artık. Nasıl olacaksa...

Uzunca bir tatilin ardından tekrar bu okul düzenine alışmak oldukça zor olacaktı. Uyandığımda saat dokuzu çeyrek geçiyordu. Saati görür görmez uykum açılır gibi oldu birden bire gözlerimi sonuna dek açarak açık mavi pijamalarımla yataktan fırlayıp dolabının içine yapıştırdığım ders programına adeta atıldım. Ve bu sırada -o an fark etmedim ama- yorgan karyoladan inip yere serildi. Fark etsem bile bu umurumda olmazdı aslında. Parmağımı ders programının üzerinde gezdirerek bugün'e ulaştım ve ilk dersi kaçırmadığım için gerçekten minnettardım. İlk ders saat 11'deydi, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma! Vay.. Profesör: Anna Lizzie Malfoy. Bu okul Müdüresi değil miydi? Demek ki o da Bay Potter gibi derslere giriyordu.

Uykulu gözlerimi aralık perdelerin arasındaki güneş ışığına çevirdim; yeni bir gün başlıyordu. Her şey mukemmel olacak gibi geliyordu. Hogwarts, çoğu kişinin de dediği gibi çıkmak istemediğiniz muhteşem bir yerdi! Bunu daha ikinci günden içime dolan mutluluk hissinden anlıyordum... Nedensiz aptal bir gülümseme oluştu yüzümde, ardından acele etmezsizin boş yatakhanede hazırlanıp, asamı kullanarak yatağımı topladım. Gölün şırıltısı sanki yanındaymışız kadar net duyuluyordu.

Slytherin'in yeşil kravatını boynuma astım son olarak; Durmstrang'ın kalın bordo cübbelerinden sonra bu biraz garip gelmişti bana..

Henüz tanıştığım fazla kişi yoktu. Koskoca bir gün uyumuştum iksir dersinden sonra ve şimdi yeni günde kahvaltı etmek üzere Büyük Salona gittim. İçimden yolları öğrenmeye çalışıyordum "Sağa, koridorun sonundan sola, 'Bebek Arabalı Leydiler' portresinden sonraki ilk merdivenden aşağı.."

Büyük Salona vardığımda çay içen iki kişi bile yoktu. Kahvaltı saatlerini kaçırmamalısın.

Çaresizlikle bahçeye çıktım ve bahçede konuşan, eğlenen onca insanın arasında bir köşeye oturarak eşsiz manzaranın tadını çıkardım ve sonra çantamdan bir defter ve kalem çıkararak çizmeye koyuldum. Güneşi, dağları, gölü... Ve ardından sıra insanlara geldi; göl kenarında kimi ayaklarını göle sokarak; kimiyse çimlerde bağdaş kurarak oturmuş bir grup çocuk vardı. Cübbelerinden Hufflepuff olduklarını okuyabiliyordum ve benden küçük görünüyorlardı. Onları kıskandım; bu küçük Hufflepuff'lı veletlerin şuan benden daha fazla eğlenmelerinden nefret ettim. Defterimi hızla, büyük bir 'ŞAP!' sesi ile beraber kapatıp hırsla bahçeden ayrıldım.

ON dakika kadar sonra başlayacak derse yetişmek üzere birinci kata çıktım. Dersliğe benle bir giren yaşıtlarımı takip ettim, sonunda yaşıtlarımla olmak harikaydı. Ancak kimseye "Merhaba, ben Jack Johnson, Durmstrang'tan buraya geçiş yaptım!" diyemecek kadar çekingendim nedense. Bu huyumdan nefret ediyordum!

Sınıftaki kalabalığa baktım, dün gördüğüm Slytherinli kız aralarında yoktu; oysa bunun zorunlu ders olduğunu biliyordum, yani gelecekti. Ardından Gryffindor'dan bir kızın merakla bana baktığını gördüm; sonuç olarak yeni biriyim. Ancak 'Slytherin'ler Gryffindor'lular ile takılmaz!' kuralını o da benimsemiş olacak ki yüzünü çevirip arkadaşlarıyla konuşmaya devam etti, Yapcak bir şeyim olmadığından onları dinledim ve arkadaşlarının ona "Pat!" dediklerini duydum.

Gerçekten sıkılıyordum. Ve birden kafamı kaldırıp baktığımda sınıf kapısında sanki bir düşün içindeymiş gibi giren Isadora Navrati'yi gördüm. Dünkü İksirdeki kız. Sanki dünya onun çevresinde dönüyordu ve o dünyanın dönüşüne ara sıra bakmakla yetiniyordu.

Ardından -sonunda- Profesör Malfoy göründü ve sınıfa tüm güzelliğinin büyüsünü yayarak girdi. Onu dinlememek veya ona bakmamak elde bile değildi. İşte Durmstrang'ın bir eksisiyde buydu asla genç ve güzel Profesörlerimiz olmamıştı. Bir kez daha Hogwarts'a geldiğim için memnun oldum.

Malfoy'un her dediğini kelimesi kelimesine dinledim ancak ne dediğinin hiçbir önemi yoktu benim için; yalnızca bir daha duyamayacağıma emin olduğum o ses tonunu dinledim...

Anladığım kadarıyla ikili sıraya geçip Ascendio büyüsü yapacaktık. Evet, üç dakikalık konuşmadan ve anlatımdan Bayan Malfoy'un çok güzel olduğundan başka anladıklarım yalnızca bunlardı.

Herkes ikili sıraya geçerken ben durdum, çünkü seçebileceğim kimse yoktu.. En sona kadar bekledim ve sıranın sonuna geçtim. Gördüm ki ikili olduğum kişi Isadora'ydı ancak beni farketmişe hiç benzemiyordu.

Kısa bir bekleyişten sonra sıra bana geldi ama ben kendimi bir anda sahnede buluverdim sandım! Önümdeki hiç kimseyi izlememiştim, hiç kimseyi hemde! Büyüyü hatırlamam beni rahatlattı "Ascendio.." diye tekrarladaım içimden "Ascendio.."

Asamı cebimden çıkardım ve önüme bakmazsızın geriye çekildim ve ikili olduğum güzel sayılabilecek kıza doğrulttum "ASCENDİO!" Isadora birden sınıfın tavanında buldu kendisini ardından şiddetle yere düşüp "Paam!" sesi çıkarttı.

Bir anda sınıfı kaplayan sessizlik aklımı başıma getirdi; daha önce hiç biri tavana fırlatılmamıştı.. Önümde duran küçük sehbadaki tüyü fark ettim, başım büyük dertteydi...

Profesör delici bakışlarını bana yöneltti ve "Bay-"

"J-Johnson, efendim.."dedim içimi kaplayan korku ile.

"Hogwarts'da düello klubü haricinden birbirinize lanet yollamanız kesinlikle yasaktır! Durmstrang'ta ne öğrettiler bilmiyorum!"

Kadının bağıran sinirli sesi içime oturmuştu, hiç bir şey söyleyip kendimi savunacak halde değildim ki bu genelde olmaz. Sınıftaki fısıltıları işitebiliyordum "Durmstrang mı?", "Slytherin Slytherin'e lanet yolladı!", "Tanrım, çok yakışıklı!", "Ölürüüüm.." Fısıltılardan kulağı çektim ve Bayan Malfoy'a bakarak "Özür dilerim efendim." dedim "Ben böyle olacak zannetmişti-"

Profesör delice bakışlarını ayırmadan "Bu akşam yemekten sonra odama bekliyorum Johnson," dedi "CEZALISIN!"

Onu bugün tekrar görme fikri benim için hiç de ceza gibi değildi! Belli etmeden gülümsedim..

Isadora'nın sesi duyuldu az sonra "Hey, noldu-"

Nerden geldiği belli bir mutlulukla "Hiçbir şey!" dedim "Yalnızca uyandın!"

Spoiler:

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 7/10
Betimleme; 8/10
Uzunluk; 10/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 8/10
Akıcılık ve İçerik; 9/10

Puanınız; 42!

Donielle yorganını kafasına kadar çekmiş
uyuyorken alarmın o rahatsız edici sesini duydu ve lanet ederek el yordamıyla
alarmı buldu. Hafif bir ‘Klik’ sesiyle durdu. Ellerini yüzünde gezdirdi
saçlarını elleriyle düzeltti. Esneyip gerindi ve ayaklarını yere sarkıttı.
Sonrada gövdesini. Terlikleri ayağına geçirip sürüye sürüye kıyafetlerini sandığından almaya gitti. Her
şey kusursuz görünüyordu eksik yoktu kıyafetlerinde. Onları çabucak üstüne
geçirdi. Uzun saçlarını hemencecik tarayıp at kuyruğu yaptı. Banyoya girip
dişlerini fırçaladı. Aynaya bir öpücük ve göz kırparak veda etti. Ayakkabı
bağlarını sıkıca bağladı, düşme riskini göze alamazdı. Kapıyı ardından çekip
hızla sınıfa doğru koşmaya başladı. Başarmıştı sınıfa tama zamanında girmişti.
Duyduğu ilk şey profesörün gür sesiyle söyledikleri oldu.


‘Büyümüz Ascendio. Ne işe yarayacağı belli, karşınızdaki
-bir yaratık, canavar ya da bir büyücü olabilir- canlıyı yükseğe sıçratmanıza
yarar. Eğer yetenekliyseniz, unutmayın KSKS'de şansa yer yok, o yükseklerde
yere inme mücadelesi ederken siz kendinizi kurtatırsınız. Klasik düzene
geçmenizi istiyorum. İkişer sıra, sırasıyla yapılacak olan büyüler.
Yapacağınızda zorlanmayacağınız bir büyü. Konuşmayı kesin ve başlayın! ‘


Donielle profesörün bakışları
altında ezilerek, en yakınında ki kişiye gitti.’
Yapalım şunu , hadi!’ Dedi. Aslında çok seçicidir ama başka seçeneği
yoktu herkes birini seçmişti. Ona soylu ve yardımcı biri lazımdı karşısındaki
çok asalak duruyordu. Ondan hoşlanmamıştı ama büyüyü öğrenmek için
çabalayacaktı. Düşük not olmaktan nefret ederdi. Özel yapım asasını cüppesinden
özenle çıkardı ve asanın sahiplenici bir tavırla tuttu. Tutuşu ona güven
vermişti. Asa onu sevmişti yani. Bu asa için bir insan ölmüştü. Bir insanın en
önemli noktasını taşıyordu. Ruh özünü. Bu asa sayılı sayıda yapılıyordu ve şans
eseri biri Donielle ‘yi seçmişti. Bu muhteşem bir şeydi ama aynı zamanda
ürkütücü idi. Asa bir insanın ölümüydü ve onu kullanmak insanları paçavra gibi kullanmaktı.
Kısacası ürkütücüydü işte. Donielle derin bir nefes alıp ciğerleri doldurdu ‘ Ascendio!’ Dedi. Sonuç olarak hafif bir duman
çıktı o kadar. Donielle ayağını hiddetle yere vurdu. ‘Lanet
olasıca büyü , ne kadar zor olabilir ki. Nasıl olurda yapamam!’ Diyerek
kafasını iki kez salladı. Asalak kız ise sanki bu sonucu bekliyormuş gibi
bakıyordu. ‘ Hey, bana neden öyle bakıyorsun!’ Bakışları
Donielle’yi sinir etmişti. ‘Aslında yapamaman çok
normal çünkü bu ilk dene…’ Donielle’nin alev saçan gözleri onu
susturmaya yetmişti. ‘ Nasıl olurda benimle böyle
konuşmaya cüret edersin. Ben her şeyi çok iyi yaparım tamam mı.’ Donielle
birden havalanmaya başladı. Ufak çığlıklar atıp ‘İndirin beni!’ Diyordu. Bunu
yapanı araştırırken yapanın profesör olduğunu gördü. ‘
Donielle ne diyordun duyamadım söylediklerini tekrar eder misin acaba?’ Donielle
biraz bozulmuştu ona kimse böyle şeyler yapamazdı. Profesör tatmin olmuştu
anlaşılan. Donielle yavaş yavaş yere iniyordu. Yere inince profesörün
arkasından kötü bakışlar attı. Bunları yaparken görememesi içinde dua ediyordu.
Görmediğini görünce rahatlamıştı ama sıra karşısındaki asalaktaydı. Asası pek
iyi görünmüyordu. Buna rağmen asasına aşık gibi görünüyordu. Asasını yumuşak
hareketlerle oynatıp ‘ Ascendio.’ Dedi.
Donielle cüppesinin hareketlendiğini görünce daha da çok sinirlenmişti. Nasıl
olurda o asalak bunu yapabilmişti. Ona kadar sayıp derin nefesle aldı ve
asasını onu taklit ederek ‘Ascendio.’ Dedi. Bu sefer kızın saçlarında bir
havalanma olmuştu. Donielle’nin gözlerinde tatmin ifadesi vardı. Dudaklarına da
bir gülümseme yerleşmişti. Asasını kaldırdı ucunu dudağına doğru götürdü
filmlerde izlediği gibi bir ‘Huuh’ yaptı. Bunu hep yapmak istemiştir. Yapmasa
içinde kalacaktı çünkü.

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 8/10
Betimleme; 6/10
Uzunluk; 8/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 8/10
Akıcılık ve İçerik; 7/10

Puanınız; 37!