6. Sınıflar I. Ders

Saat: 14:00
Tılsım Büyüsü: Aguamenti - Asanın ucundan su fışkırtır.
Profesörün Konuşması: Sizleri bu senede aramızda görmekten oldukça mutluyum çocuklar. Okuldaki son iki senenizin keyfini çıkarın, bu günleri özleyeceğinize eminim. Her neyse, hemen dersime geçiyorum.

Önlerinizde duran bardakları, asanızın ucundan su fışkırtan büyü Aguamenti ile doldurmanızı istiyorum. Su ile dolu bardakları zihninizde canlandırın. Asalarınızı sıkı tutun, dirseklerinizi kırmadan büyünün adını telaffuz edin ve işte hepsi bu kadar. Başlayın bakalım...

“Ee, Crucio nasıl gitti?”

Kütüphanedeydiler. Üçü de kalın, siyah ciltli kitapların arkasına bürünmüşlerdi. Uzun bir aradan sonra da ortamdaki can sıkıcı sessizliği Lynnete bozmaya karar vermişti.

“Biraz kötü gibiydi. Ama-“


“Ama işe yarayabilir her ne kadar kötü bir büyü olsa da. Gerçi ben pek kullanmak istemem. Kasıtlı olarak, bundan zevk duyarak acı çektirmek pek hoşuma gitmezdi sanırım.”

Lynnete tekrar kitabının arkasına gömülmüştü, Lydia da öyle. Ama konuyu akıllarından uzaklaştırmamışlardı anlaşılan, çünkü Lynnete bir kez daha fısıldayarak konuştu:

“Peki, sen ne düşünüyorsun?” Bu sefer Paul’a yönelmişti.

“Bilmiyorum. Yani, hayat kurtaran bir büyü bile olabilir. Tabii, iyi bir elde kullanılırsa. Ama genelde öyle olmuyor, değil mi? Bu büyüyü kimlerin çok sık şekilde kullandığını biliyoruz.”

Tekrar kitabına döndü. Tılsım ile ilgili bir kitaptı. Bir yandan da orada faydalı bulduklarını parşömenine geçiriyordu.

“Bir eşyayı, onun doğası için normal olmayan bir şekilde düzenlemek amacıyla büyülemekle ilgili olarak büyülü sözler kullanılarak yapılan uygulamalardır. Çoğu kez, bir nesneye yapılmış büyü, biçim değiştirme veya biçim dönüştürme değilse; tılsım büyüsüdür.”

“Öğleden sonra ne vardı, peki?”
“Tılsım var, canım.”

“Tılsım, bir nesneyi farklı renklere büründürüp yanıp sönmesini sağlayabilir, havaya kaldırabilir, uçurabilir. Nesneye normal doğasında yapamayacağı özellikler kazandırabilir. Tılsımlar, insanları güldürebilir, neşesini yerine getirebilir, hüzünlendirebilir ve benzeri duygularını içten içe yaşamalarına neden olabilir. Ancak unutulmaması gereken bir şey vardır ki, tüm bu büyülerde doğal yapı bozulmaz, anlık yaşanabilir ve geri dönüştürülebilir.”

Son paragrafı da yazdıktan sonra elinden tüy kalemi, mavi mürekkeple yazılmış cümlelerin kapladığı parşömenin üzerine attı.

“Bunu da bitirebildim, güzel gidiyor.” dedi hoşnut bir sesle. Sandalyesinde sallanarak binlerce raf arasındaki bir sürü kitabın etkileyici görüntüsüne baktı. Kütüphane daha cıvıl cıvıl olabilirdi tabii, ama kendisini ve değerli kitaplarını rahatsız edenleri bir kaşık suda boğacakmış gibi görünen ve pek de yardımsever olmayan bir sorumluya sahip olmasaydı…

“Haydi gidiyoruz.”

Kızlar çoktan ayağa kalkmışlardı bile. Paul da onların arkasından kütüphaneden çıktı ve birlikte 3. kata ulaştılar. Biraz tenha olurdu burası, ne de olsa Yasak Koridor ve öğrencilerin nefret ettikleri Kupa Salonu buradaydı. Ceza olarak, içindeki kupaların temizlenmesi ideal bir durum hâline gelmişti.

Tılsım sınıfının içine girdiler. Bu sınıf, diğer sınıflara göre daha cana yakındı sanki. Eğlenceli bir ders daha onları bekliyor gibiydi. Profesör de çok geçmeden içeri girdi:

“Sizleri bu senede aramızda görmekten oldukça mutluyum çocuklar. Okuldaki son iki senenizin keyfini çıkarın, bu günleri özleyeceğinize eminim.“

Paul da kesinlikle bundan emindi. Bu yuvayı, çok özleyecekti…

“Her neyse, hemen dersime geçiyorum.

Önlerinizde duran bardakları, asanızın ucundan su fışkırtan büyü Aguamenti ile doldurmanızı istiyorum. Su ile dolu bardakları zihninizde canlandırın. Asalarınızı sıkı tutun, dirseklerinizi kırmadan büyünün adını telaffuz edin ve işte hepsi bu kadar. Başlayın bakalım...”

Aguamenti o kadar da zor bir şeye benzemiyordu. Eh, deneyip görmek lâzımdı, değil mi? Önündeki cam bardağın, şeffaf su ile dolu olduğunu düşünerek asasını tıpkı Profesör’ün dediği gibi dirseklerini kırmadan kaldırdı ve büyülü sözleri mırıldandı:

“Aguamenti.”

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 8/10
Betimleme; 8/10
Uzunluk; 10/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 10/10
Akıcılık ve İçerik; 9/10

Puanınız; 45!
Profesör bakmadığından, yönetim tarafından değerlendirilmiştir.

Tüm cazibesi ve karanlığıyla birkaç adım ötesinde adeta kulağına fısıldayarak insanları çağıran yasak koridor, üçüncü katın en gizemli ve adı üzerinde yasak yerini oluştururken başının belaya girmemesini isteyenler doğruca tılsım sınıfına ilerliyor, beladan korkmayanlarsa içeriye bir göz atmaya çalışıyorlardı. Zümrüt yeşili gözleri hiçbirini kaçırmayan genç kız, koridorun başında kollarını göğsünde kavuşturmuş beklerken mezarlık bekçileri gibiydi. Ürkütücü bakışları, kendi çekiciliği ile bezenmiş, içeriyi daha da girilir kılıyordu.

Önünden geçen, geçerken de Alyssha’nın hemen ayaklarının dibine defterlerinden birini belli ki özellikle atan, ismini tanımadığı bir kız üzerine sabrının son sınırlarına ulaşmış olan genç kız yavaşça tek kaşını kalırdı. Suratına yerleştiği alaycı gülümseme ile siyah topuklu ayakkabılarıyla defterin üzerine bastıktan sonra bir topmuşçasına vurarak kızın ayağına iteledi. Bir şeyler söylemeye gerek bile duymadan gözlerini devirince, Gryffindor aptalı kız neredeyse koşarak uzaklaştı. Bunun üzerine memnun bir gülümsemeyle yasak koridorun başına dikilmiş olan genç kız içeriye son bir bakış atarak kimsenin gelmediğini anladığında tılsım dersliğine doğru ilerlemeye başladı.

Aslında, sıradan bir gün olsa yasak koridorda kimin ne yaptığını pek umursamazdı. Hogwarts tarihi boyunca orada macera arayanlar, sevişenler, saklananlar ve bunun gibi bin türlü çeşit insan adımını atardı. Alyssha da genelde hayati değerler taşıyan şeylerin içerde saklandığını, kimsenin de onlara ulaşamayacağını bilirdi. Şimdi ise içeride olanı deli gibi merak ederken her bakış, her kişi önemliydi onun için. Bu gece oraya girme kararı aldığı andan beri.

O adım attıkça dalgalanan cüppesinin eteklerini narin parmaklarıyla kavrayarak, ne Xavier ne de başına üşüşen kardeşleri olmaksızın yalnız geçirmek istediği dersliğe girdi. Neredeyse sınıfın tamamı dolmuşken kendisine gözünü dikmiş, onu süzenlere aldırmadan tüm asaletiyle en arka sıraya oturdu. Yanına kimse oturmasın diye bir büyü yaparak sandalyeyi yok ettiğinde kendisine yaklaşmakta olan Xavier’a kapalıyız bakışı attı. Genç adam alındığı belli olur, suratı bir an da düşerken genç kızın yanına oturmaktansa Slytherin birkaç erkeğin yanına oturdu. Alyssha o an onu kırdığını anladığında bunun telafisini sonraya bırakarak derince bir şekilde içini çekti.

Sonsuzmuş gibi geçen dakikaların ardından, Diamenta ağır adımlarla sınıfa daldı. Alyssha ona bakarken, şu altı yılda ne kadar çok profesör değiştirmiş olduklarını düşünmeden edemedi. Lanetli tılsım dersliğinde yıllardır gelen gideni aratıyor, kimse uzun soluklu olmuyordu. Oysa Dimitri ile kırıştırdığı bilenen Diamenta, gideceğe benzemiyordu. Onun karanlık yanlısı olmasını bildiği için bu durumdan memnun olan genç kız, suratına bir sırıtış kondurarak arkasına dayadı sırtını.

Profesör o bilindik kötü-gün-bla-bla konuşmasını yapmayıp, sınıfın çoğunluğunu şaşırtsa dahi genç kız yine çocuklar lafına takılmıştı. Profesörlerden çoğu anlamıyordu, bazıları.. kendisi gibi bazıları çocuk olacak yaşı çoktan geçmişlerdi. Hele ki Alyssha gibi ölüm yiyenler arasında bile en kuvvetli olan bir büyücü için, çocuk sıfatına girmek alabileceği en büyük hakaretlerden biri olmasının yanı sıra, fazlasıyla tiksindiriciydi.

Aguamenti kelimesini duyduğunda, Alyssha’nın vücudu iyice kasıldı. Neredeyse birinci sınıflara öğretilecek kadar basit bir büyüyü bugün öğrenmelerinin anlamını çözemezken, cübbesinin cebinden asasını çıkarttı. Sıkıca onu kavradığında, içinden Merlin’e kadar bildiği her büyücüye lanet olası bir lanet okudu.

_____________________

DEĞERLENDİRME
Renklendirme; 9/10
Betimleme; 10/10
Uzunluk; 10/10
Noktalama ve yazım yanlışları; 10/10
Akıcılık ve İçerik; 10/10

Puanınız; 49!
Profesör bakmadığından, yönetim tarafından değerlendirilmiştir.