Dirty Little Secret

Konu: Geri: Dirty Little Secret Perş. Haz. 07, 2012 3:02 am

Arkadan esen ılık rüzgâr sayesinde açık olan saçlarını birbirine karışmıştı. Eliyle saçlarını düzeltip iyice arkasına yaslandı ve önünde ki tabakta duran bir dilim ahududulu pastasıyla oyamaya başladı. Ahududulu pastayı çok sevmesine rağmen içinden bir çatal alıp tadına bakmak bile gelmiyordu. Büyükbabasına olan kızgınlığı onu tamamen ele geçirmişti, hiçbir şey yapmak istemiyordu. Eve geri dönmek istemiyordu. Katrijn kimseye muhtaç değildi kendi ayakları üzerinde durabilecek güçteydi. Her zaman herkesin kendisine muhtaç olduğunu bilmelerini istiyordu büyük babası. Her şeyin en iyisi hep o bilirdi ve Katrijn’in ne düşündüğü önemli değildi. Bu genç kızı deli ediyordu. Başkasının aklıyla hareket etmek en nefret ettiği şeydi. Kat oldukça zeki bir kızdı kendi kararları kendisi verebilirdi ve aldığı kararlarında da doğruluğunda hiç şüphe duymazdı. Bir süre büyük babasını görmek istemiyordu, en azından onun değerini anlayana kadar eve gitmeyecekti. Biraz burnunun sürtmesini istiyordu. Hatasını anlayacağını düşünüyordu, öyle olmasa bile kendisine ne kadar değer verdiğini biliyordu. Katrijn ona katlanabilen tek insandı. Kalacak bir yer bulmalıydı kendisine, büyük babasının onu bulamayacağı bir yer. Adı kadar emindi eğer Natalia’ye giderse orada onu rahatlıkla bulabilirdi. Büyük ihtimalle akşam eve gitmediğinde Natalia’nin evine birkaç kişi yollayacak ve Katrijn’in orada olup olmadığına baktıracaktı. Bu riski göze alamazdı başka bir yere gitmeliydi. Buralarda büyücülerin kalması için birçok yer vardı lakin Katrijn hayatta gitmezdi oralara. Rahatına düşkün bir genç kız çatlaklarla dolu duvarları, her an her yerden böcek çıkma ihtimali olan rahatsız yataklı bir yerde kalması olanaksızdı elbet. Pastayla oynamaktan vazgeçip tabağı hafifçe ittirdi. Belki de annesine gidebilirdi ya da babasına. Kesinlikle babasına giderse üvey annesi onu çok iyi ağırlardı(!) O kadından nefret ediyordu ve o kadını sevdiği için babasından da nefret ediyordu. Büyükbabasından aşağı kalır yanı olmayan kontrol delisi annesiyle bir gece bile kalamazdı. Karşı masasında oturan yakışıklının ona baktığını fark edince yüzüne şeytani bir gülümseme yerleşti. Birkaç saniye sürmüştü sadece yaptığının ve yapacaklarının yanlış olduğunu anlaması. Hiçbir erkekle flört etmeyi düşünemez ve ilişki yaşayamazdı çünkü onun aklında ki tek kişi eski Quidditch profesörü Ian Charles Donovan’dı. Kalbi onun için atıyordu, her hücresiyle arzuladığı ve hayran olduğu adama ihanet edemezdi. Aralarında hiçbir şey yoktu yaklaşık iki senedir doğru düzgün göremiyordu onu elbette her maçına gidiyordu ama sadece diğer herkes gibi uzaktan izliyordu onu. Ona en yakın olduğu zaman ilk ve son kez olmuştu bu zaten ondan kısa süre sonra profesörlüğü bırakmıştı. Ne kadar da üzülmüş ve ağlamıştı. Geceleri gözyaşlarıyla dolmuştu. Sabahları kimseye belli etmemek için yüzüne ifadesiz maskesini takıp dolaşmıştı etrafta. Hiç kimseye anlatmamıştı O’na olan büyük aşkını anlatamamıştı, utanmıştı. Çünkü hissettikleri yanlıştı bunu anlayacak olgunluktaydı Katrijn. Her zaman mantığıyla hareket etmesine rağmen duyguları ele geçirmişti onu. Hakim olamamıştı kendisine, duygularına. Tanrıya ne kadar dua etmişti, yalvarmıştı. Ondan önce Tanrının adını bile ağzına almazken aşk onun öyle canını yakmıştı ki sadece derdini anlatabileceği ve ona yardım etmesi için yalvaracağı Tanrı vardı. Unutmayı dilemişti, O’nu unutmayı, O’na karşı olan hislerini unutmayı istemişti. Unutabileceğini düşünmüştü, Katrijn çok güçlü bir insandı nelerin üstesinden gelmişti bir aşk saçmalığının mı üstünden gelemezdi? Ama başaramamıştı her şey, herkes ona Ian’ı hatırlatıyordu. Kendisine daha şaşırmıştı bu kadar büyük bir aşkla mı bağlıydı O’na gerçekten? Bunu idrak etmekte uzun süre güçlük çekmişti lakin daha sonra kabullenmişti. Karşılıksız olan aşkıyla yaşamaya alışmıştı, onu kendi içinde daha da büyültmüş, yüceltmişti. Kendisine sığınak yapmıştı aşkını herhangi bir kötü olayda onu ayakta tutan hayata sıkıca bağlayan şeylerden biri olmuştu aşkı. Belki seneler sonra unutacaktı her şeyi, çektiği acıları hepsi yok olmaya yüz tutmuş birer anı olacaktı kim bilir? Ama şimdilik Katrijn’in unutmak gibi bir niyeti yoktu. Kristal bardakta duran suyu içmek için bardağı eline aldı ve dudaklarına götürdü. Kocaman bir yudum aldı ve arkasından bir yudum daha, ağzında ki suyu püskürtmemek için kendini zor tutmuştu, sonunda suyu yutunca derin bir nefes aldı ve gözlerini kapatıp açtı. Karşısında duruyordu işte, yanlış görmemişti kendisine doğru gelen kişi Ian’dı. O kadar çok heyecanlanmıştı ki kalp atışları haddinden fazla hızlanmıştı. Acaba etraftakiler kalbinin çıkardığı ‘güm güm’ sesini duyuyor muydu? Çünkü Katrijn rahatlıkla bu sesi duyabiliyordu. Şuanda yüzünün kıpkırmızı olduğuna emindi, nedense oldukça utanmıştı. Acaba Ian fark etmiş miydi onu? Bunun cevabını öğrenmesi çok kısa sürmüştü, gelip masasına oturduğunda Ian’ın onu fark ettiğini anladı Katrijn.

» do you wanna beer or wanna play dirty?
» Little Secret